vrijheid was lijnen ongeleid
verlopen en vervaagd
en vragend de leegte tegemoet
het loslaten toelaten
niks onder stoelen of banken gestoken
maar gesproken vanuit onderbuik hart intuitie
alles wat we allang wisten
maar ver weg diep hadden opgeslagen
en zodner slagen vaak naar boven probeerden te halen
zoals de verhalen van onze vorige zelven
die bedelven onder de illusie van tijd
die zich aan ons vastgrijpt van buitenaf
vanaf nu liet ik het toe
de vrij vermoeide gezichten
zowel als licht die op ze schijnen
treinen gaan de juiste kant op
waarin zacht ruis te vinden was
zolang ze doorrolt in de leegte
die we vangen en vullen
vol geduld en tijdelijk misverstand

-D.

translation