verbazing
ogen branden in mijn huid terwijl de natuurlijke positie van de lichaamsdelen zich af vragen wat er hier vreemder is
was je niet ergens onderweg vergeten te leven
bevend van angst verslagen om vragen te vermijden en de banen in wegen te leiden zonder enige vorm van mentaal of emotionele verantwoordelijkheid
verleidelijk wel om jezelf in bochten de wringen en te verzinnen dat het niet hoort de ontsporen in het zicht van de anderen
gewaagd idealen achterna zitten en steeds maar opnieuw beginnen om nieuwe zinnen te verzinnen zonder ooit enig idee waar die beginnen moeten
allang verdwenen daar maar de ogen branden na
het zout nog op mijn wenkbrauw-vorm achtergebleven
en mijn voeten die zichzelf maar bewegen moeten
vooropgesteld de wel degelijk voorspelde levens tegemoet in de zoete ondertoon van deze verwilderde dagen
vraag me nu niet zoiets als waarom vraag me nu niet te overleven in dit openluchtspel
laat me nu niet strijden zo
-D.
amazement (translation)
eyes burn into my skin while the natural position of the bodyparts wonder what’s stranger here
didn’t you forget somewhere along the way to live
trembling of fear defeated to avoid questions and lead course into action without any form of mental or emotional responsibility
tempting though to force yourself into shapes and make up that it’s undone to derail in front of others
bold to chase ideals and having to restart over and over to come up with new sentences without ever knowing where to start
have long disappeared there but the eyes still burn
the salt on my eyebrow-shape remaining
and my feet that had to move themselves
predetermined meeting the actual predicted lives in the sweet undertone of these straggly days
don’t start asking why now don’t ask my to survive now in this open-air play
don’t let me battle like this
-D.
