onbedacht voorafgaande
alles heeft z’n vorm
en die dan ooit weer verloren
breek met je vorm en maak nieuwe op de golf van het geluid dat uit de spuigaten van verschiet kwam
alles is al eens gedaan
ook gedaanteveranderingen
en verwanten die stranden in alles wat ze al gezegd was
ik was dus ik ben alles
het glas dat boven me drijft blijft steeds verwarren
en de sparren die ertoe reiken
blijken onecht te zijn
maar we maken er wel leven van
afgezaagd en opgevreten
vergeet alles wat je wist
en vergis je altijd
vlijend de maan aankijkend
zacht zingend armen toereikend naar het licht
dat niet van ons was
maar wel ons was
steeds dichterbij
de vrijheid nog voorbijgaand
en nooit het lijdend voorwerp kunnen zijn
-D.
everything has its shape
and also lost it at some point
break with your shape and make new ones on the wave of the sound pushed out of the nooks and crannies of future
everything has been done before
also metamorphosis
and relatives that strand in everything that was already said
I was so I am everything
the glass that drifts above me confuses me constantly
and the spars that reach toward it
happen to be unreal
but we still turn them into life
cut off and eaten up
forget all you already knew
and always be mistaken
and look at the moon in a flattering way
softly singing arms reaching towards the light
that wasn’t ours
but was us
closer and closer
even surpassing the freedom
and never becoming the subject
-D.